DE POORTEN VAN DE HEMEL!
6 mei 2018 - Triacastela, Spanje
Vanmorgen 5 graden en laag hangende mistvelden, vanmiddag volop zon 23 graden.
Het viel vanmorgen niet mee, de klim van gisteren zat nog in de benen.Toch weer opgewekt op pad want Galicië ontvangt ons, de wandelaar, aan de rand van de hemel.
We lopen een paar uur door een zacht glooiend landschap waar het groen overheerst. Als eerste komen we het dorpje Hospital tegen. Het dorp dankt zijn naam aan een voormalig hospitium uit de 9 eeuw. Het werd gesticht door gravin Egilo.
Op weg naar de tweede klim van de dag de Alto do Poio, hier was vermoedelijk ooit een klooster van de Tempeliers.
Nu staan er aan weerszijde van de weg 2 bars.
Na de Alto do Poio gaan we beginnen aan een lange afdaling naar Triacastela.
(Ik ben daar blij mee maar Lion is geen daler hij klimt liever.)
Door het lopen over de Jacobsweg ontdek je hoe het landschap steeds verandert in geografische en deomografisch opzicht.
Het meest landelijke en onbekende deel van Galicië ligt verscholen achter elke bos of manifesteert zich bij elk van de gehuchten met hun stenen huisjes waar nauwelijks mensen wonen, laat staan dat er iets te koop is. Dit lijkt niets op de droge uitgestrekte van Castillië of de drukke dorpjes op de laagvlakte. Dit is een duizend jaar oude route, de enige die al eeuwen bestaat.
Het heerlijke Galicië, harmoniseert zich kalm, presenteert zich vanaf dit punt als een exclusief geschenk aan de wandelaar.
Na de afdaling kwamen we in het stadje Triacastela met 3 kastelen, waar zelfs geen ruïenes van over zijn, het eindpunt van deze dag. Dit dorp is voor een deel afhankelijk van de pelgrim, je ziet dit aan het groot aantal albergue’s, bars en restaurants en voor een ander deel van ontginning van kalksteen. De stad werd in de 10e eeuw gesticht en is in de 13e eeuw door Alfonso IX herbevolkt.en opgeknapt. De kerk is aan de heilige Jacobus geweid en heeft nog war Romaanse trekjes.
Na het douche en zorg dragen voor de was hebben we zojuist uitgebreid genoten van een menu del dia.
Dadelijk nog een biertje en voor vanavond een klein gerechte en dan naar bed want morgen is er weer een pittige tocht.
We genieten met volle teugen en voelen de pijntjes nauwelijks.
Het viel vanmorgen niet mee, de klim van gisteren zat nog in de benen.Toch weer opgewekt op pad want Galicië ontvangt ons, de wandelaar, aan de rand van de hemel.
We lopen een paar uur door een zacht glooiend landschap waar het groen overheerst. Als eerste komen we het dorpje Hospital tegen. Het dorp dankt zijn naam aan een voormalig hospitium uit de 9 eeuw. Het werd gesticht door gravin Egilo.
Op weg naar de tweede klim van de dag de Alto do Poio, hier was vermoedelijk ooit een klooster van de Tempeliers.
Nu staan er aan weerszijde van de weg 2 bars.
Na de Alto do Poio gaan we beginnen aan een lange afdaling naar Triacastela.
(Ik ben daar blij mee maar Lion is geen daler hij klimt liever.)
Door het lopen over de Jacobsweg ontdek je hoe het landschap steeds verandert in geografische en deomografisch opzicht.
Het meest landelijke en onbekende deel van Galicië ligt verscholen achter elke bos of manifesteert zich bij elk van de gehuchten met hun stenen huisjes waar nauwelijks mensen wonen, laat staan dat er iets te koop is. Dit lijkt niets op de droge uitgestrekte van Castillië of de drukke dorpjes op de laagvlakte. Dit is een duizend jaar oude route, de enige die al eeuwen bestaat.
Het heerlijke Galicië, harmoniseert zich kalm, presenteert zich vanaf dit punt als een exclusief geschenk aan de wandelaar.
Na de afdaling kwamen we in het stadje Triacastela met 3 kastelen, waar zelfs geen ruïenes van over zijn, het eindpunt van deze dag. Dit dorp is voor een deel afhankelijk van de pelgrim, je ziet dit aan het groot aantal albergue’s, bars en restaurants en voor een ander deel van ontginning van kalksteen. De stad werd in de 10e eeuw gesticht en is in de 13e eeuw door Alfonso IX herbevolkt.en opgeknapt. De kerk is aan de heilige Jacobus geweid en heeft nog war Romaanse trekjes.
Na het douche en zorg dragen voor de was hebben we zojuist uitgebreid genoten van een menu del dia.
Dadelijk nog een biertje en voor vanavond een klein gerechte en dan naar bed want morgen is er weer een pittige tocht.
We genieten met volle teugen en voelen de pijntjes nauwelijks.
morgen nieuwe tocht mannen succes maar weer
Dat had ik wel willen zien in het echt.
Mooi Johan.
Zo te zien en te lezen genieten jullie met volle teugen. Houd dat vol en veel plezier verder!
Groetjes