ANDERE KIJK OP DE HORIZON
30 april 2018 - Rabanal Del Camino, Spanje
Vanmorgen 2 graden, vanmiddag 6 graden bewolk en koud.
Het was gisteren koud on de herberg dus maar op tijd, 21.00 uur naar bed . We zouden om 07.00 uur opstaan maar onze twee Koreaanse kamergenoten liepen al om 06 .00 uur te rommelen , dus wij ook wakker. Om half zeven opgestaan en om 07.00 uur de deur uit. Onze mond viel open want er dwarrelde sneeuw naar beneden. Het eerste barretje wat we tegen kwamen was open en hier hebben we een heerlijke tosti gegeten met een lekker bakje koffie en verse jus.
Eindelijk het langverwachte nieuws: het is afgelopen met de eindeloze en vermoeiende vlakte van Castilië y León. Geen Páramo’s zonder schaduw meer waar je verbrandt onder de nietsontziende zon. (Wij hadden daar niet zoveel last van)
Na. Astorga komt de horizon uit de coulissen tevoorschijn en verheft zich om de Montes de León te vormen. Een niet zo ruige bergketen die ondanks dat hij mag bogen op de hoogste top van de hele route, het Cruz de Hierro,makkelijk te beklimmen is.
(Vandaag was niet het klimmen onze grooste uitdaging maar de straffe koude wind die we op kop hadden en onze adem afsneed)
En hier laat de Camino weer zijn kracht zien. Dorpen zoals: Murias de Rechivaldo, een aangenaam dorp met een sterk eige achitecteur, Santa Catalina de Somoza, in de oude kroniek werd al gesproken over de gastvrijheid van deze plaats en het opvangcentrum voor pelgrims dat er stond. Ook hier de zelfde soort klokkentoren en stenen huizen zoals in Mirias,
El Ganso, deze plaats leeft helemaal op. De twee eethuizen, waarvan er een makkelijk te vinden is vanwege zijn opvallende uithangborden, vullen zich met klanten en de inwoners lopen zich het vuur uit de sloffen voor de pelgrim.
Deze dorpen,die gedoemd waren te verdwijnen als gevolg van de strenge wetten van marktwerking en ontwikkeling, hebben het gered dankzij de stroom leven en geld van de pelgrims onderweg naar Santiago.
Vanuit hier klimmen we rustig naar Rabanal del Camino.
Er zijn maar weinig plaatsen langs de Camino die met zoveel succes zijn opgebloeid als deze. Het dorp was al een belangrijke pleisterplaats in de middeleeuwen. De vier albergues in dit dorp, van maar 60 zielen, vormen het beste bewijs van de economische impuls van de Camino.
Wij gaan dadelijk wat eten en op tijd naar bed, diep in de slaapzak want het gaat vriezen vannacht
Het was gisteren koud on de herberg dus maar op tijd, 21.00 uur naar bed . We zouden om 07.00 uur opstaan maar onze twee Koreaanse kamergenoten liepen al om 06 .00 uur te rommelen , dus wij ook wakker. Om half zeven opgestaan en om 07.00 uur de deur uit. Onze mond viel open want er dwarrelde sneeuw naar beneden. Het eerste barretje wat we tegen kwamen was open en hier hebben we een heerlijke tosti gegeten met een lekker bakje koffie en verse jus.
Eindelijk het langverwachte nieuws: het is afgelopen met de eindeloze en vermoeiende vlakte van Castilië y León. Geen Páramo’s zonder schaduw meer waar je verbrandt onder de nietsontziende zon. (Wij hadden daar niet zoveel last van)
Na. Astorga komt de horizon uit de coulissen tevoorschijn en verheft zich om de Montes de León te vormen. Een niet zo ruige bergketen die ondanks dat hij mag bogen op de hoogste top van de hele route, het Cruz de Hierro,makkelijk te beklimmen is.
(Vandaag was niet het klimmen onze grooste uitdaging maar de straffe koude wind die we op kop hadden en onze adem afsneed)
En hier laat de Camino weer zijn kracht zien. Dorpen zoals: Murias de Rechivaldo, een aangenaam dorp met een sterk eige achitecteur, Santa Catalina de Somoza, in de oude kroniek werd al gesproken over de gastvrijheid van deze plaats en het opvangcentrum voor pelgrims dat er stond. Ook hier de zelfde soort klokkentoren en stenen huizen zoals in Mirias,
El Ganso, deze plaats leeft helemaal op. De twee eethuizen, waarvan er een makkelijk te vinden is vanwege zijn opvallende uithangborden, vullen zich met klanten en de inwoners lopen zich het vuur uit de sloffen voor de pelgrim.
Deze dorpen,die gedoemd waren te verdwijnen als gevolg van de strenge wetten van marktwerking en ontwikkeling, hebben het gered dankzij de stroom leven en geld van de pelgrims onderweg naar Santiago.
Vanuit hier klimmen we rustig naar Rabanal del Camino.
Er zijn maar weinig plaatsen langs de Camino die met zoveel succes zijn opgebloeid als deze. Het dorp was al een belangrijke pleisterplaats in de middeleeuwen. De vier albergues in dit dorp, van maar 60 zielen, vormen het beste bewijs van de economische impuls van de Camino.
Wij gaan dadelijk wat eten en op tijd naar bed, diep in de slaapzak want het gaat vriezen vannacht
Veel succes morgen, hou vol!
Is het wel vol te houden?
Want kou is lastig als je moet lopen, en je hebt maar 1 lange broek die je elke dag moet wassen en moeilijk te drogen is.
Maar ik vind het wel stoer.
Succes en drink er maar een lekkere vino tinto
Maar je weet he na regen komt zonneschijn.
Tot morgen.
,
Succes voor vandaag.
Suc-6 komende dagen.